Staffordshire Bull Terrier - Pies o wielkim sercu!

Opublikowano 11. 1. 2021 na kanale blogowym

Stafford - u większości z nas wzbudza strach, też tak miałam ale teraz wiem że to pies o naprawdę wielkim sercu, wierności, z niesamowitym duchem. Coś w nim jest wystarczy mu spojrzeć głęboko w oczy a zakocha się każdy bez wyjątku!

Co, jak, kiedy? Trochę historii

Urodził się w Anglii. Na początku XIX wieku, kiedy jako przodków wykorzystano buldogi i teriera staroangielskiego, z którego wyłonił się mniejszy, ale jeszcze bardziej uparty i silniejszy pies, który również jest dość zwinny. O dziwo, żaden szlachcic, pan ani miłośnik polowań. W chwili narodzin tej rasy byli górnicy i robotnicy ze Staffordshire w Anglii, po której również nosi jej imię. A głównym powodem wyhodowania nowej rasy psów były w tamtym czasie zakazane, ale bardzo popularne i poszukiwane wśród zwykłych ludzi "walki psów".

Ze względu na to, że pies ten był bardzo związany z rodziną i mieszkał z nią w tym samym gospodarstwie domowym, podczas jego hodowli duży nacisk położono na przyjacielski charakter, wręcz nieustającą miłość do ludzi. Bez względu na wiek.

Rasa została oficjalnie uznana przez Angielski Kenel Club w 1935 roku i przez Międzynarodową Federację Kynologiczną w 1987 roku, która włączyła ją do grupy terierów. 

Wygląd

Stafford jest mniejszym, ale bardzo silnym psem. Jego zdolność do ćwiczeń jest prawie nieustająca. Zaskoczy Cię swoją zwinnością i zręcznością, które były niezbędne we wspólnych psich walkach, do których został stworzony. A także krótką głowę z rozwiniętymi mięśniami twarzy, szeroką klatką piersiową i muskularną krótką szyją. .

Sierść jest gładka i krótka o bardzo szerokiej gamie kolorystycznej. Od białego, przez rdzawo-czerwony, po czarny, a nawet niebieski w różnych odmianach. Niepożądane jest tylko połączenie czerni i czerwieni z brązem. Oczy powinny być ciemne. Jasne ubarwienie tolerowane tylko u psów o sierści niebieskiej. Uszy są mniejsze, lekko nachylone, nie powinny być czujne ani całkowicie pionowe.

Stafford osiąga wzrostu około 35 - 40 cm i waży od 12 do 17 kg u samców i od 10 do 15 kg u samic. 

Pies ze skrytą duszą!

Chociaż Stafford bylł hodowany jako rasa bojowa, ma w sobie ducha walki zakorzenionego. Jeśli jednak zaczniemy od edukacji, a zwłaszcza socjalizacji z innymi zwierzętami, już od wczesnych szczenięcych kroków, to nie może być problemów. Jednak zawsze należy zachować ostrożność.

Ale co możemy powiedzieć ludzi to on kocha bezgranicznie i tak naprawdę nieważne czy to jego rodzinna, czy tylko „przechodzeń”. A co z dziećmi. Nie bez powodu pseudonim niania pies, czyli psia niania, został mu użyty w Anglii. Jest całkowicie oddany dzieciom, niezależnie od wieku. Będzie cieszył się wszystkimi ich grami i czasami nieobliczalnymi zachowaniami bez konieczności biegania za nimi w jakikolwiek sposób. Jest emocjonalnie przywiązany do swojej rodziny, dlatego potrzebuje jej stałej bliskości. Nie będzie szczęśliwy na dworze i sam w ogrodzie. .

Jest bardzo inteligentny i pracowity, ale lubi też siedzieć z tobą na kanapie. Trening powinien być spójny od wieku szczenięcia, bez agresji, ale raczej z pochwałą i dobrą ucztą. Czy będą z tego powodu szczęśliwi ????. Cieszę się, że mogę brać udział w prawie wszystkich istniejących psich sportach razem z Wami i bardzo dobrze przykładam się do terapii psów, co jest kolejnym niepodważalnym dowodem na ich spokojny i życzliwy charakter.

Zdrowie i opieka

Ten terier należy do ras z minimalną opieką. Jego krótka, gładka sierść nie wymaga pielemgnacji . Nie nadaje się jednak do hodowli na zewnątrz, ponieważ nie posiada ciepłego zimowego "futerka". Wspomnieliśmy już o jego ogromnym przwiązaniu do właściciela. Chorób na ogół unika , a oczekiwana długość życia może wynosić do 14 lat. Zwłaszcza jeśli już od pierwszych kroków w domu otrzyma odpowiednią do jego aktywności fizycznej, wieku i wielkości dietę. I nawet tutaj należy podzielić dawkę pokarmową dla psa na dwie dziennie.

Stafford ćwiczy się bardzo dobrze, wystarczy być konsekwentnym z odpowiednią cierpliwością podchodzić do rodzaju edukacji. Nic tu nie osiągniesz ćwiczeniami i agresją. Poradzą sobie z tym nawet początkujący hodowcy, mający ciepłe i życzliwe relacje z psami.