Choroba Leśniowskiego-Crohna chorują na nią również zwierzęta domowe?

Opublikowano 23. 11. 2022 na kanale blogowym

Czy u Twijego czworonożnego zwierzaka pojawiły się regularne biegunki lub wymioty bez wyraźnej przyczyny? Przeczytaj coś o nieswoistym zapaleniu jelit u psów i kotów, może właśnie ta choroba dokucza Twojemu zweirzakowi

IBD lub (nieswoiste zapalenie jelit) to nieswoista choroba jelit dotykająca psów i kotów, która powstaje w wyniku pobudzenia układu odpornościowego przez niektóre czynniki zakaźne (wirusy, bakterie) lub alergeny. Obecnie jest klasyfikowana jako choroba autoimmunologiczna, ponieważ zajęty jest układ odpornościowy, czego skutkiem jest uszkodzona błona śluzowa jelit, która ostatecznie nie funkcjonuje tak, jak powinna.

Jak już wyjaśniliśmy, IBD u psów i kotów może powstać w wyniku podrażnienia i długotrwałego uszkodzenia przewodu pokarmowego. Niezależnie od tego, czy jest to uszkodzenie żołądka, czy różnych odcinków jelit (małego, dużego), wynikiem są specyficzne objawy w zależności od lokalizacji uszkodzenia. W uszkodzonej części dochodzi do zapalenia błony śluzowej, na które reaguje czynna odporność. W większości przypadków, gdy zajęty jest żołądek i przednia część jelita cienkiego, pojawiają się regularne wymioty, a co za tym idzie utrata masy ciała. W przypadku uszkodzenia końcowej części jelita cienkiego i grubego pojawia się problem z wypróżnianiem.

Objawy choroby

Do najczęstszych objawów tej choroby należą w szczególności:

• przewlekła biegunka,
• Biegunka typu „jelito cienkie” jest wodnista lub stolec jest bardziej miękki, wilgotny i raczej masywny z częstotliwością około 3 - 6 razy dziennie,
• Biegunka typu „jelito grube” ma bardzo częstą częstotliwość, zwykle więcej niż 8 – 10 razy dziennie, stolce nie są masywne, wypróżnianie wiąże się z bolesnym przymusem, zwykle występuje większy udział śluzu i krwi,
• nudności i wymioty,
• utrata wagi

Tylko odpowiednie odżywianie może pokonać chorobę Leśniowskiego-Crohna u Twojego zwierzaka.

Rokowania

Choroba jest nieuleczalna, a pacjent zmaga się z nią do końca życia. Dlatego niezwykle ważne jest postawienie prawidłowej diagnozy i złagodzenie objawów poprzez późniejszą terapię wspomagającą, a tym samym zapewnienie jakości opieki nad zwierzęciem dla szczęśliwego życia. Mimo dobrego leczenia może się zdarzyć, że choroba postępuje (pogorsza się), co należy traktować jako stan ostry.

Diagnostyka

Podstawą powinno być pobranie krwi i późniejsze badanie krwi, które jest kierowane dalej zgodnie z wynikami. IBD najlepiej zdiagnozować biopsją, czyli usunięciem określonej tkanki i późniejszym badaniem histologicznym przez specjalistę. Najczęściej jednak wykonuje się ją w znieczuleniu ogólnym za pomocą laparotomii lub zabiegu chirurgicznego, ewentualnie także z użyciem endoskopu (zabieg mniej inwazyjny w porównaniu z chirurgicznym otwarciem jamy brzusznej). W wyniku badania można również ustalić oczywistą przyczynę choroby, czasami naprawdę udaje się ustalić, czy wyściółka jelitowa jest podrażniona przez alergeny pokarmowe, grzyby lub zarastanie złych kultur bakterii. Następnie konieczne jest rozpoczęcie właściwego leczenia.

Białka pochodzęce z jagnięciny są najlepsze w walce z tą chorobą.

Terapia

W przypadku, gdy badanie nie wykaże żadnej oczywistej przyczyny choroby, Twój zwierzak prawdopodobnie przejdzie na dietę, która zapewni zerowe spożycie potencjalnych alergenów pokarmowych, aby nie obciążać niepotrzebnie układu trawienia. Jest to tzw. dieta hipoalergiczna. Jeśli stosujesz typ żywienia BARF, musisz wyeliminować powszechne białka i karmić wyłącznie jagnięciną, dziczyzną lub mięsem z królika, indyka, kaczki, ryby.

Z węglowodanów polecamy ryż lub ziemniaki (ostrożnie). Mimo to, gdy zwierzę jest przyzwyczajone do surowej diety, w tym przypadku ważne jest rozważenie przejścia na całkowicie zbilansowane granulaty dietetyczne, które zapewnią zwierzęciu wszystko, co ma, a niektóre (te z probiotykami i prebiotykami) nawet trochę więcej. Obecność składnika probiotycznego jest bardzo korzystna dla przywrócenia prawidłowej mikroflory jelitowej. Konieczna jest również eliminacja pożywienia z różnymi dodatkami, konserwantami i barwnikami, które nadmiernie obciążają trawienie i nie wnoszą niczego przyjaznego.

W łagodniejszych postaciach IBD wystarczy przestrzeganie diety weterynaryjnej, w przypadku nasilenia się choroby nawet nagle w niektórych przypadkach konieczne są antybiotyki, a w gorszych także kortykoidy, które działają szybko i silnie, jednak obciążają nerki i wątrobę, dlatego zwierzę musi być regularnie monitorowane w laboratorium. Kortykosteroidy działają również na zasadzie zmniejszania aktywności układu odpornościowego, co w niektórych przypadkach jest konieczne.

Wiesz, że

Predyspozycje ras do IBD nie zostały potwierdzone, ale wieloletnie badania i obserwacje pozwoliły ustalić kilka ras, które mogą być bardziej podatne na zapalenie jelit. Są to retrievery, teriery Jack Russel, teriery Staffordshire, owczarki niemieckie i Westics. Czy wśród nich jest twój czworonożny przyjaciel?